پیوند پوست
پیوند پوست یا گرافت پوست یک روش جراحی است که شامل برداشتن پوست از یک ناحیه از بدن و انتقال آن به ناحیه دیگری از بدن است. این جراحی ممکن است در صورتی انجام شود که بخشی از بدن شما پوشش محافظ پوست خود را به دلیل سوختگی، جراحت یا بیماری از دست داده باشد. پیوند پوست در بیمارستان انجام می‌شود. بیشتر پیوندهای پوستی شامل بیهوشی عمومی می‌شوند، به این معنی که شما در طول عمل خواب خواهید بود و هیچ دردی احساس نمی‌کنید.
چرا پیوند پوست انجام می‌شود؟
پیوند پوست روی ناحیه ای از بدن که پوست از بین رفته است قرار می‌گیرد. دلایل رایج پیوند پوست عبارتند از:
- درمان سوختگی های عمیق
- از بین بردن ضایعات بیماری پوستی
- بستن زخم‌های باز و بزرگ
- درمان زخم فشاری یا زخم بستر، یا سایر زخم‌های روی پوست که به خوبی بهبود نیافته‌اند و پوست نیاورده‌اند.
- جراحی سرطان پوست
انواع پیوند پوست
دو نوع اصلی گرافت پوستی وجود دارد:
- گرافت های با ضخامت نسبی
- گرافت های تمام ضخامت
گرافت های با ضخامت نسبی
شامل برداشتن لایه بالایی پوست – اپیدرم – و همچنین بخشی از لایه عمیق تر پوست به نام درم است. جراح این لایه‌ها را از محل اهداکننده، که ناحیه‌ای است که پوست سالم در آن قرار دارد، برمی‌دارد. پیوندهای پوستی اغلب از قسمت جلویی یا بیرونی ران، شکم، باسن یا پشت برداشته می‌شوند. جراحان از گرافت هایی با ضخامت نسبی برای پوشاندن نواحی بزرگتری از پوست آسیب دیده استفاده می‌کنند. این پیوندها معمولاً شکننده هستند و معمولاً ظاهری براق یا صاف دارند.
همچنین ممکن است رنگ پریده تر از پوست مجاور ظاهر شوند. گرافت های با ضخامت نسبی به راحتی به اندازه پوست پیوند نشده رشد نمی‌کنند، بنابراین کودکانی که آنها را دریافت می‌کنند ممکن است با افزایش سن به پیوندهای اضافی نیاز داشته باشند.
گرافت های تمام ضخامت
یک پیوند با ضخامت کامل شامل منبع قابل اعتماد است که تمام اپیدرم و درم را از محل اهدا کننده خارج می کند.
جراحان معمولاً پوست سالم را از شکم، کشاله ران، ساعد یا ناحیه بالای ترقوه می‌گیرند. گرافت‌ها معمولاً قطعات کوچک‌تری از پوست هستند، زیرا جراح معمولاً محل اهداکننده را در یک برش مستقیم با بخیه‌ها یا منگنه‌ها به هم می‌کشد و می‌بندد.
پزشکان اغلب از گرافت های تمام ضخامت برای زخم های کوچک در قسمت های بسیار قابل مشاهده بدن مانند صورت استفاده می‌کنند. بر خلاف گرافت های ضخامت نسبی، گرافت های تمام ضخیم با پوست اطراف خود ترکیب می‌شوند و نتیجه زیبایی بهتری دارند.
مراحل قبل از انجام پیوند پوست
پزشک شما احتمالاً چندین هفته قبل از پیوند پوست، درمان شما را برنامه ریزی می‌کند، بنابراین شما زمان لازم برای برنامه ریزی برای جراحی را خواهید داشت. شما باید برنامه ریزی کنید که از قبل در مورد داروهای تجویزی یا بدون نسخه ای که مصرف می‌کنید، ازجمله ویتامین ها و مکمل ها، به پزشک خود اطلاع دهید.
برخی از داروها، مانند آسپرین، می‌توانند با توانایی خون برای تشکیل لخته تداخل داشته باشند. ممکن است پزشک از شما بخواهد که دوز مصرفی خود را تغییر دهید یا مصرف این داروها را قبل از جراحی متوقف کنید. علاوه بر این، سیگار کشیدن یا استفاده از محصولات تنباکو توانایی شما را برای بهبودی پس از پیوند پوست مختل می‌کند، بنابراین پزشک احتمالاً از شما می‌خواهد که قبل از جراحی سیگار را ترک کنید.
همچنین پزشک به شما می‌گوید که بعد از نیمه شب روز عمل چیزی نخورید یا ننوشید. این کار برای جلوگیری از استفراغ و خفگی شما در حین جراحی در صورتی است که بیهوشی باعث تهوع شما شود. همچنین باید برای آوردن یکی از اعضای خانواده یا دوست خود برنامه ریزی کنید که بتواند شما را پس از جراحی به خانه برساند.
بیهوشی عمومی ممکن است بعد از عمل باعث خواب آلودگی شما شود، بنابراین تا زمانی که اثرات کاملاً از بین نرود، نباید رانندگی کنید. همچنین ایده خوبی است که یک نفر در چند روز اول پس از جراحی در کنار شما بماند. ممکن است برای انجام برخی کارها و گردش در خانه به کمک نیاز داشته باشید.
مراحل انجام پیوند پوست
یک جراح با برداشتن پوست از منبع مطمئن از محل اهدا کننده، عمل را آغاز می‌کند. اگر پیوندی با ضخامت نسبی می‌کنید، جراح پوست ناحیه‌ای از بدن شما را که معمولاً توسط لباس پنهان شده است، مانند لگن یا قسمت بیرونی ران شما برمی‌دارد. اگر پیوندی با ضخامت کامل دریافت می‌کنید، جراح شما احتمالاً از شکم، کشاله ران، ساعد یا ناحیه بالای استخوان ترقوه به عنوان محل اهدا کننده استفاده می‌کند.
پس از برداشتن پوست از محل اهدا کننده، جراح آن را با دقت روی ناحیه پیوند قرار داده و آن را با یک پانسمان جراحی، منگنه یا بخیه محکم می‌کند. اگر پیوندی با ضخامت نسبی شده باشد، ممکن است “مشبکه” شده باشد. این شامل برش دادن چندین شکاف در پیوند توسط جراح می شود تا آن را بکشد تا پوست کمتری از محل اهدا کننده شما برداشت کند. این کار همچنین اجازه می‌دهد تا مایع از زیر پیوند پوست تخلیه شود. جمع آوری مایع در زیر پیوند ممکن است باعث از کار افتادن آن شود.
در دراز مدت، مش‌بندی ممکن است باعث شود پیوند پوست ظاهری شبیه پوست ماهی پیدا کند. پس از اتمام عمل، جراح ناحیه اهداکننده را با یک پانسمان می‌پوشاند که به آن نمی‌چسبد. در چند روز اول، پوست ممکن است بنفش یا قرمز به نظر برسد. پس از حدود یک هفته، وقتی پزشک پانسمان رابرمی دارد، پوست باید صورتی به نظر برسد. با گذشت زمان، رنگ پوست باید با رنگ پوست اطراف زخم مطابقت داشته باشد.
مشاوره و تعیین وقت کلینیک: 02147623737
