درمان زخم جراحی

 

زخم جراحی یکی از انواع شایع زخم‌های حاد است که پس از اعمال جراحی در بدن ایجاد می‌شود. اگرچه این زخم‌ها به طور طبیعی التیام می‌یابند، اما نیازمند مراقبت ویژه‌ای هستند تا فرآیند بهبودی تسریع شود. عفونت، خون‌ریزی، ترشح زیاد و عدم التیام مناسب از عوارض احتمالی زخم جراحی است که باید پیشگیری شود.

اولین گام در درمان زخم جراحی، تمیز کردن محل برش با سرم فیزیولوژی یا آب سترون است. سپس بر اساس نظر پزشک و وضعیت زخم، از انواع پانسمان‌های استریل برای پوشش آن استفاده می‌شود.

پانسمان‌هایی مانند گاز استریل، گاز آغشته به نانونقره، پانسمان‌های هیدروکلوئیدی، فوم و کرم‌های آنتی‌بیوتیکی از جمله گزینه‌های رایج هستند.

در مراحل بعد، پانسمان باید به طور مرتب تعویض شود تا از تمیز ماندن محل زخم اطمینان حاصل گردد. همچنین کنترل علائمی مانند درد، تورم، قرمزی و ترشح زخم بسیار مهم است. در صورت مشاهده عفونت، پزشک از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا سیستمیک استفاده می‌کند.

پس از بسته شدن زخم، همچنان نیاز است تا مدتی پانسمان شود تا بهبودی کامل حاصل گردد. عدم تحمل وزن بر روی محل عمل نیز توصیه می‌شود. در مجموع، درمان صحیح زخم جراحی نیازمند مراقبت دقیق، رعایت نکات بهداشتی و توجه به توصیه‌های پزشک است تا فرد بتواند سریعاً بهبود یابد.

زخم جراحی برش یا بریدگی است که در طی جراحی توسط جراح بر روی پوست ایجاد می‌شود. اندازه زخم جراحی بسته به محل و نوع عمل جراحی متفاوت هست.

معمولاً بعد از اتمام عمل جراحی، جراح لبه های بریده شده را بهم می‌رساند و آنها را با بخیه فیکس می‌کند. اما در بعضی موارد محل جراحی برای درمان باید باز بمانند.

انواع زخم های جراحی

زخم های جراحی را می‌توان به چهار دسته تقسیم‌ بندی کرد. این دسته‌ بندی‌ها بر اساس تمیز یا آلوده بودن، خطر عفونت و محل قرارگیری زخم در بدن صورت می‌گیرد.

دسته اول:

این زخم‌ها تمیز هستند و علائم عفونت و التهاب را ندارند.

دسته دوم:

این زخم‌ها به‌عنوان زخم‌های آلوده- تمیز در نظر گرفته می‌شوند. اگرچه زخم نشانه‌ای از عفونت ندارد، به خاطر محل قرارگیری آن، خطر عفونی شدن آن بالا است. برای مثال زخم‌های جراحی دستگاه گوارش.

دسته سوم:

این زخم ها به‌ عنوان زخم های عفونی در نظر گرفته می‌شوند. برای مثال، زخم ناشی از گلوله

دسته چهارم:

این نوع زخم‌ ها به‌عنوان زخم‌ های عفونی کثیف در نظر گرفته می‌شود که شامل زخم‌ هایی است که در معرض مدفوع و ادرار قرار دارند قرار دارند.

علل ایجاد عفونت زخم جراحی چیست؟

بیشتر زخم های جراحی بدون ایجاد مشکل بهبود می‌یابند، اما ممکن است که دچار عفونت بعد از عمل شوند.

خطر ابتلا به عفونت بعد از جراحی بین 1 تا 3 درصد است.

عوامل خطر برای ایجاد عفونت زخم جراحی شامل داشتن بیماری زمینه ای مانند دیابت، سیگار کشیدن، سن بالا و اضافه‌ وزن می‌باشد. علاوه بر این ها، خطر ابتلا به عفونت برای جراحی‌ های طولانی هم بالا است.

از علل دیگر عفونت زخم های جراحی، استریل نبودن محیط اتاق عمل و همچنین تجهیزاتی که استفاده می‌شود هست.

علائم عفونت زخم جراحی چیست؟

• دردناک بودن محل جراحی
• قرمزی و التهاب اطراف محل زخم
• خارج شدن ترشحات چرکی
• داشتن بوی بد محل جراحی

یکی دیگر از علائم شایع عفونت برای این نوع زخم‌ ها، داشتن تب است.

تشخیص عفونت زخم جراحی

پزشک می‌تواند از طریق کشت زخم، بررسی علائم عفونت و… عفونت این نوع زخم‌ ها را تشخیص دهد.

درمان زخم های جراحی

درمان زخم‌ جراحی و بهبودی آن ها بستگی به محل و شرایط زخم دارد. معمولاً زخم های جراحی روزانه و به طور منظم شستشو داده و پانسمان می‌شوند.

زمان بهبودی زخم جراحی هم متفاوت است و می‌تواند هفته‌ ها تا ماه‌ ها طول بکشد.

در مرکز ترمیم زخم ترنم، کلیه زخم های ناشی از عفونت محل جراحی مانند لیپوساکشن، ماموپلاستی، ارتوپدی و … به طور کامل درمان می‌شوند.

دریافت مشاوره در خصوص درمان عفونت محل جراحی: 02147623737